Voorbeelden uit het dagelijks leven
Nog niet zo lang geleden werd ik er op attent gemaakt dat het heel fijn zou zijn als de vele teksten en de uitleggingen, zoals die op deze site worden beschreven, met het dagelijks leven zouden worden verbonden. Daarbij kreeg ik direct de bevestiging daarvan in mijn hart. Vandaar dat deze pagina aan de site is toegevoegd.
Ik moet er bij zeggen dat ik hiermee pas kort geleden ben begonnen. Ik zal niet schrijven over voorbeelden die niet direct op mijn leven betrekking hebben. Het is een persoonlijke visie op hoe ik het Woord van Liefde in mijn dagelijkse leven ervaar.
Ik heb me even afgevraagd of ik de stukjes zou beginnen of eindigen met de bijbeltekst. Ik heb ervoor gekozen er telkens mee te eindigen.
Ik moet er bij zeggen dat ik hiermee pas kort geleden ben begonnen. Ik zal niet schrijven over voorbeelden die niet direct op mijn leven betrekking hebben. Het is een persoonlijke visie op hoe ik het Woord van Liefde in mijn dagelijkse leven ervaar.
Ik heb me even afgevraagd of ik de stukjes zou beginnen of eindigen met de bijbeltekst. Ik heb ervoor gekozen er telkens mee te eindigen.
1. Boeken
Ik ben van nature zeer geïnteresseerd in geestelijke zaken. In allerlei boekjes, boeken en geschriften zocht ik altijd al naar ... ja, eigenlijk wist niet waar ik naar zocht, er was simpelweg een drang om bezig te zijn met het geestelijke. In de bib en 'de Slegte' was ik steevast in die hoek te vinden, nl bij Godsdienst en dan met name Christendom, bij theologie, bij esoterie, en ook bij sciencefiction. Ja, want dat liep allemaal lekker door elkaar heen.
Ik had geen criterium om te kunnen bepalen welke boeken wel, en welke boeken ik maar beter niet kon lezen. Kijk, ik was in die tijd eveneens vaak te vinden op de afdeling muziek, want ik studeerde tenslotte muziek, dus dat criterium was duidelijk.
Maar in geestelijk opzicht was ik me van geen criterium bewust, en dat kwam vooral omdat ik van nature niet blind wilde aannemen wat anderen zeiden, of in dit geval wat anderen schreven. Ik wilde zelf begrijpen welk criterium ik zou kunnen aannemen, en ook waarom.
Na verloop van tijd begon zich een patroon af te tekenen bij welke boeken ik mooi vond en welke niet. Dat patroon bleek het patroon van liefde te zijn, oftewel, ik werd me er steeds meer van bewust dat de geestelijke boeken die over liefde handelden me het meest aanspraken.
Nog weer later heb ik bewust gekozen om de liefde te gaan navolgen. Ik herinner me een gebed dat ik uitsprak waarin ik in zo veel woorden zei:
'Lieve God, ik lees vaak dat U liefdevol bent en dat U altijd uit liefde handelt. Dat wil ik ook, ik ga met U meedoen. En zelfs als in de toekomst mocht blijken dat ik het verkeerd heb gelezen en begrepen, dan nog kies ik er voor om de liefde na te volgen, want dat vind ik mooi.'
Zo gezegd, zo gedaan, al moet ik zeggen dat het jaren en jaren duurde voordat ik er eindelijk enigszins in slaagde om liefde boven het eigen belang te stellen. Pff, wat een proces. Onderwijl groeide een nieuw bewustzijn in mijn hart, het bewustzijn van liefde, dat zich heel duidelijk onderscheidt van mijn natuurlijk aanwezige bewustzijn. Het is een bewustzijn dat spreekt, dat leeft (!) en dat ik op den duur ben gaan herkennen als HemZelf.
Ik kan dan ook uit eigen ervaring bevestigen dat ik de schrift niet wist (begreep) ook al las ik nog zo veel boeken, want ik herkende het pas toen het zich voltrok, d.i. toen Hij uit de doden opstond, toen Zijn Woord van liefde in mij tot leven kwam.
En reken maar dat je daar blij van wordt.
‘Want zij wisten nog de Schrift niet, dat Hij van de doden moest opstaan.’ (Johannes 20 vs 9)
‘Dit is de dag, dien de HEERE gemaakt heeft; laat ons op denzelven ons verheugen, en verblijd zijn.’ (Psalm 118 vs 24)
Ik had geen criterium om te kunnen bepalen welke boeken wel, en welke boeken ik maar beter niet kon lezen. Kijk, ik was in die tijd eveneens vaak te vinden op de afdeling muziek, want ik studeerde tenslotte muziek, dus dat criterium was duidelijk.
Maar in geestelijk opzicht was ik me van geen criterium bewust, en dat kwam vooral omdat ik van nature niet blind wilde aannemen wat anderen zeiden, of in dit geval wat anderen schreven. Ik wilde zelf begrijpen welk criterium ik zou kunnen aannemen, en ook waarom.
Na verloop van tijd begon zich een patroon af te tekenen bij welke boeken ik mooi vond en welke niet. Dat patroon bleek het patroon van liefde te zijn, oftewel, ik werd me er steeds meer van bewust dat de geestelijke boeken die over liefde handelden me het meest aanspraken.
Nog weer later heb ik bewust gekozen om de liefde te gaan navolgen. Ik herinner me een gebed dat ik uitsprak waarin ik in zo veel woorden zei:
'Lieve God, ik lees vaak dat U liefdevol bent en dat U altijd uit liefde handelt. Dat wil ik ook, ik ga met U meedoen. En zelfs als in de toekomst mocht blijken dat ik het verkeerd heb gelezen en begrepen, dan nog kies ik er voor om de liefde na te volgen, want dat vind ik mooi.'
Zo gezegd, zo gedaan, al moet ik zeggen dat het jaren en jaren duurde voordat ik er eindelijk enigszins in slaagde om liefde boven het eigen belang te stellen. Pff, wat een proces. Onderwijl groeide een nieuw bewustzijn in mijn hart, het bewustzijn van liefde, dat zich heel duidelijk onderscheidt van mijn natuurlijk aanwezige bewustzijn. Het is een bewustzijn dat spreekt, dat leeft (!) en dat ik op den duur ben gaan herkennen als HemZelf.
Ik kan dan ook uit eigen ervaring bevestigen dat ik de schrift niet wist (begreep) ook al las ik nog zo veel boeken, want ik herkende het pas toen het zich voltrok, d.i. toen Hij uit de doden opstond, toen Zijn Woord van liefde in mij tot leven kwam.
En reken maar dat je daar blij van wordt.
‘Want zij wisten nog de Schrift niet, dat Hij van de doden moest opstaan.’ (Johannes 20 vs 9)
‘Dit is de dag, dien de HEERE gemaakt heeft; laat ons op denzelven ons verheugen, en verblijd zijn.’ (Psalm 118 vs 24)
2. Keuzes maken
Als tiener speelde ik gitaar in een gospelband. Op een dag wilde een jongen uit onze gemeente graag ook deelnemen aan deze band. Mijn houding was destijds dat de muziek voor alles ging. Ik meende dan ook dat het wijsheid was om ons af te vragen of de muziek er mee gediend was om deze jongen in de band toe te laten. En mijn antwoord was: Nee.
Jaren later vertelde iemand me hoe zeer ik deze jongen daarmee gekwetst had. Ik had dat echter nooit beseft en was dan ook compleet verrast dit te horen. Ieder mens krijgt gelukkig telkens weer de kans om te groeien en ook ik kreeg de kans om in een vergelijkbare situatie van keuze maken opnieuw mijn mening, a.h.w. mijn weg, te bepalen.
Ik had een aantal jaren na mijn afstuderen een kinderkoor dat de kinderen voor kinderen liedjes op het repertoire had staan. Jan Rietman, die voor de TV dit programma maakte, kwam langs om te luisteren en ons uit te nodigen daaraan deel te nemen.
Hij vond het prima klinken en zei dat er 30 kinderen konden worden gekozen om mee te doen. Hij liet het aan mij over die keuze te maken. Het koor telde op dat moment 73 kinderen. Ik heb gevraagd of ze niet allemaal konden mee doen, maar nee dat was te veel.
Toen heb ik ervoor bedankt. Ik wilde geen kinderen teleurstellen door slechts een selecte groep mee te nemen. Dus inderdaad, de wegen van de liefde zijn niet hetzelfde als de wegen van wereldse belangen.
‘Want Mijn gedachten zijn niet ulieder gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de HEERE.’ JESAJA 55:8 SV-RJ https://www.bible.com/165/isa.55.8.sv-rj
Jaren later vertelde iemand me hoe zeer ik deze jongen daarmee gekwetst had. Ik had dat echter nooit beseft en was dan ook compleet verrast dit te horen. Ieder mens krijgt gelukkig telkens weer de kans om te groeien en ook ik kreeg de kans om in een vergelijkbare situatie van keuze maken opnieuw mijn mening, a.h.w. mijn weg, te bepalen.
Ik had een aantal jaren na mijn afstuderen een kinderkoor dat de kinderen voor kinderen liedjes op het repertoire had staan. Jan Rietman, die voor de TV dit programma maakte, kwam langs om te luisteren en ons uit te nodigen daaraan deel te nemen.
Hij vond het prima klinken en zei dat er 30 kinderen konden worden gekozen om mee te doen. Hij liet het aan mij over die keuze te maken. Het koor telde op dat moment 73 kinderen. Ik heb gevraagd of ze niet allemaal konden mee doen, maar nee dat was te veel.
Toen heb ik ervoor bedankt. Ik wilde geen kinderen teleurstellen door slechts een selecte groep mee te nemen. Dus inderdaad, de wegen van de liefde zijn niet hetzelfde als de wegen van wereldse belangen.
‘Want Mijn gedachten zijn niet ulieder gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de HEERE.’ JESAJA 55:8 SV-RJ https://www.bible.com/165/isa.55.8.sv-rj
3. Wedergeboorte
Mijn hele leven al hoor ik het Woord Gods. Als kind begreep ik het met mijn kinderlijke verstand op een kinderlijke wijze als een soort magische verhalen. Als tiener en jong volwassene begon zich een ander soort begrijpen op te dringen, nl het letterlijk willen begrijpen van de bijbel, wat overigens niet lukte. Het scheppingsverhaal, de openbaringen, het verhaal van de wedergeboorte, enz. kon ik totaal niet begrijpen. En toch zag en zie ik mezelf niet direct als dom, dus hoe kon dat zijn?
Mijn verstand echter, zo begrijp ik nu, had zich vanaf mijn eerste woordjes gevuld met het natuurlijk besef der dingen. In het natuurijk besef is een dag is 24u, en een scheppingsdag dus ook, kan een draak onmogelijk bestaan, dus Johannes heeft zich met de openbaringen in een fantasie begeven, en is een geboorte gewoonlijk een nat lichaampje dat verbonden aan een navelstreng uit de baarmoeder komt. Dus wedergeboorte kan eigenlijk niet, en ik heb dat dan ook maar bezien als een soort symbolische beschrijving van ...eh, ja van wat eigenlijk?
Mijn hoofd was sinds mijn jeugd gevuld met kennis. Kennis en geloof zijn tegengesteld aan elkaar. Want bij kennis hoort bewijs, en bij geloof kan dat niet, omdat geloof voortkomt uit het gevoel. Daarom wilde ik wat met het Woord, vanwege het gevoel van liefde dat het in me wakker riep. Liefde vond en vind ik geweldig.
Het navolgen van liefde bracht me mettertijd heel wat inzichten, met name in het Woord Gods.
En op een dag snapte ik het ineens. Mijn natuurlijke bewustzijn, met al zijn letterlijke verklaringen, is als eerste in mij opgegroeid en is a.h.w. mijn eerste geboorte. Het geestelijk bewustzijn dat voortkomt uit het daadwerkelijk beoefenen van liefde is mijn tweede geboorte, mijn geestelijke wedergeboorte. Dat was wat er diende te worden wedergeboren, mijn bewustzijn van liefde. En dat kon ik van te voren niet zien, noch begrijpen. Want waar geen liefde is, is ook het bijbehorende liefde-besef er niet.
‘Denwelken gij niet gezien hebt, en nochtans liefhebt, in Denwelken gij nu, hoewel Hem niet ziende, maar gelovende, u verheugt met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde;’
1 PETRUS 1:8 SV-RJ https://www.bible.com/165/1pe.1.8.sv-rj
Mijn verstand echter, zo begrijp ik nu, had zich vanaf mijn eerste woordjes gevuld met het natuurlijk besef der dingen. In het natuurijk besef is een dag is 24u, en een scheppingsdag dus ook, kan een draak onmogelijk bestaan, dus Johannes heeft zich met de openbaringen in een fantasie begeven, en is een geboorte gewoonlijk een nat lichaampje dat verbonden aan een navelstreng uit de baarmoeder komt. Dus wedergeboorte kan eigenlijk niet, en ik heb dat dan ook maar bezien als een soort symbolische beschrijving van ...eh, ja van wat eigenlijk?
Mijn hoofd was sinds mijn jeugd gevuld met kennis. Kennis en geloof zijn tegengesteld aan elkaar. Want bij kennis hoort bewijs, en bij geloof kan dat niet, omdat geloof voortkomt uit het gevoel. Daarom wilde ik wat met het Woord, vanwege het gevoel van liefde dat het in me wakker riep. Liefde vond en vind ik geweldig.
Het navolgen van liefde bracht me mettertijd heel wat inzichten, met name in het Woord Gods.
En op een dag snapte ik het ineens. Mijn natuurlijke bewustzijn, met al zijn letterlijke verklaringen, is als eerste in mij opgegroeid en is a.h.w. mijn eerste geboorte. Het geestelijk bewustzijn dat voortkomt uit het daadwerkelijk beoefenen van liefde is mijn tweede geboorte, mijn geestelijke wedergeboorte. Dat was wat er diende te worden wedergeboren, mijn bewustzijn van liefde. En dat kon ik van te voren niet zien, noch begrijpen. Want waar geen liefde is, is ook het bijbehorende liefde-besef er niet.
‘Denwelken gij niet gezien hebt, en nochtans liefhebt, in Denwelken gij nu, hoewel Hem niet ziende, maar gelovende, u verheugt met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde;’
1 PETRUS 1:8 SV-RJ https://www.bible.com/165/1pe.1.8.sv-rj
4. Mijn vrije keuze
Van nature voel ik de behoefte om het zelf te kunnen bepalen.
Zelf bepalen waar ik ga of sta, en zelf bepalen wat ik geloof. Als kind al in de gymles liep ik graag tegen de richting in. Later, bij een wandeling door het bos, had ik steevast de behoefte om van de paden af te wijken. En nu ik, omdat ik chronisch ziek ben, medicatie krijg voorgeschreven, valt het me op dat ik de neiging heb om zelf te willen bepalen wat en hoeveel ik inneem, overigens wel in overleg met de cardioloog (meestal).
Ik geloof in Christus, Ik geloof In God de Liefdevolle.
Maar ook hier weer, ik wilde lange tijd niet geloven, juist omdat het in mijn omgeving wel werd geloofd. Ik wilde zelf bepalen of er iets zinnigs was in het geloof of niet. Ik zei altijd dat ik weigerde om blind te geloven, dat ik alles wilde onderzoeken en het goede behouden.
En toen ik dan ook ontdekte dat het Woord voortdurend liefde spreekt, in allerlei toonaarden, vond ik dat geweldig. Want liefde, ja, dat wilde ik graag. Niet alleen ontvangen, want dat willen we allemaal wel, nee, ik wilde het vooral daadwerkelijk doen, delen en uitdragen.
Zelfs als mocht blijken dat God niet bestaat, of dat Hij onverhoopt geen liefdevolle God is, dan nog ga ik voor de liefde, want dat vind ik mooi. Dàt is de reden waarom ik geloof, ik vind liefde doen prachtig en ik herken in het Woord diezelfde vreugde.
‘Maar zo gij zijn Schriften niet gelooft, hoe zult gij Mijn woorden geloven?’
JOHANNES 5:47 SV-RJ https://www.bible.com/165/jhn.5.47.sv-rj
Zelf bepalen waar ik ga of sta, en zelf bepalen wat ik geloof. Als kind al in de gymles liep ik graag tegen de richting in. Later, bij een wandeling door het bos, had ik steevast de behoefte om van de paden af te wijken. En nu ik, omdat ik chronisch ziek ben, medicatie krijg voorgeschreven, valt het me op dat ik de neiging heb om zelf te willen bepalen wat en hoeveel ik inneem, overigens wel in overleg met de cardioloog (meestal).
Ik geloof in Christus, Ik geloof In God de Liefdevolle.
Maar ook hier weer, ik wilde lange tijd niet geloven, juist omdat het in mijn omgeving wel werd geloofd. Ik wilde zelf bepalen of er iets zinnigs was in het geloof of niet. Ik zei altijd dat ik weigerde om blind te geloven, dat ik alles wilde onderzoeken en het goede behouden.
En toen ik dan ook ontdekte dat het Woord voortdurend liefde spreekt, in allerlei toonaarden, vond ik dat geweldig. Want liefde, ja, dat wilde ik graag. Niet alleen ontvangen, want dat willen we allemaal wel, nee, ik wilde het vooral daadwerkelijk doen, delen en uitdragen.
Zelfs als mocht blijken dat God niet bestaat, of dat Hij onverhoopt geen liefdevolle God is, dan nog ga ik voor de liefde, want dat vind ik mooi. Dàt is de reden waarom ik geloof, ik vind liefde doen prachtig en ik herken in het Woord diezelfde vreugde.
‘Maar zo gij zijn Schriften niet gelooft, hoe zult gij Mijn woorden geloven?’
JOHANNES 5:47 SV-RJ https://www.bible.com/165/jhn.5.47.sv-rj
5. Liefde doen, gewoon omdat het geweldig is.
Een enkele keer gebeurde het dat ik een kind op muziekles kreeg die van thuis moest gaan, en niet omdat hij wilde, omdat muziek zo leuk is. Die leerlingen waren veelal een behoorlijke uitdaging. En in een klein aantal gevallen lukte het me ook niet om ze echt enthousiast te krijgen.
Oh, ze deden wel mee, ze kwamen trouw, vaak trouwer juist omdat pa en ma er achter heen zaten, ze speelden wat er gespeeld moest worden, ze letten op omdat ik dat vroeg etc. maar er zat geen hart achter. Er zat geen genieten, geen plezier bij. Het klonk dan ook nooit zo lekker als bij enthousiaste kinderen, zelfs als het technisch beter was.
En dat snap ik.
Een mens wil graag zijn eigen voorkeuren volgen, en wie in een bepaalde richting wordt gedwongen die zal er nooit zo enthousiast voor kunnen worden als iemand die de eigen voorkeuren kan volgen. Ik dacht wel eens: Oh, dwing je kind niet, maar maak hem enthousiast, doe het voor hoe leuk het is.
Gelukkig lukte het om in andere gevallen wel om de kinderen toch enthousiast te krijgen. En dat vind ik niet zo gek, want muziek is gewoon geweldig om te doen.
Precies zo is het met de liefde.
Jezus doet voor hoe geweldig dat is, en dwingt niemand.
Ik ben bij Hem op 'les' gegaan, en nog steeds. Naarmate ik langer Zijn Woord navolgde werd ik steeds enthousiaster. En ik vind het nog steeds echt fantastisch. Hij heeft me flink enthousiast gekregen.
‘... , en de waarheid zal u vrijmaken.’ JOHANNES 8:32 SV-RJ https://www.bible.com/165/jhn.8.32.sv-rj
Oh, ze deden wel mee, ze kwamen trouw, vaak trouwer juist omdat pa en ma er achter heen zaten, ze speelden wat er gespeeld moest worden, ze letten op omdat ik dat vroeg etc. maar er zat geen hart achter. Er zat geen genieten, geen plezier bij. Het klonk dan ook nooit zo lekker als bij enthousiaste kinderen, zelfs als het technisch beter was.
En dat snap ik.
Een mens wil graag zijn eigen voorkeuren volgen, en wie in een bepaalde richting wordt gedwongen die zal er nooit zo enthousiast voor kunnen worden als iemand die de eigen voorkeuren kan volgen. Ik dacht wel eens: Oh, dwing je kind niet, maar maak hem enthousiast, doe het voor hoe leuk het is.
Gelukkig lukte het om in andere gevallen wel om de kinderen toch enthousiast te krijgen. En dat vind ik niet zo gek, want muziek is gewoon geweldig om te doen.
Precies zo is het met de liefde.
Jezus doet voor hoe geweldig dat is, en dwingt niemand.
Ik ben bij Hem op 'les' gegaan, en nog steeds. Naarmate ik langer Zijn Woord navolgde werd ik steeds enthousiaster. En ik vind het nog steeds echt fantastisch. Hij heeft me flink enthousiast gekregen.
‘... , en de waarheid zal u vrijmaken.’ JOHANNES 8:32 SV-RJ https://www.bible.com/165/jhn.8.32.sv-rj
Wordt vervolgd
