Lezingen algemeen
Inleiding
Johannes 1 vs 1
Richteren 11 vs 29 - 40
Johannes 1 vs 1
Richteren 11 vs 29 - 40
Inleiding
Veel mensen struikelen over de met name oud-testamentische woorden in de bijbel. Dat is omdat die woorden beelden zijn van de geestelijke wereld en niet letterlijk genomen dienen te worden. Het herkennen van wat de beelden verhalen is niet eenvoudig, iets wat ook in bijbelvertalingen zichtbaar is geworden. Soms is de geestelijke betekenis er a.h.w. enigszins uit weg-vertaald.
Een voorbeeld:
In de eerste zin hier staat 'struikelen', toch zal niemand dat letterlijk hebben genomen en hebben gedacht dat er letterlijk over de woorden wordt gestruikeld. Kijk, dat beeld begrijpt iedereen. De geestelijke beelden in de bijbel zijn honderden jaren geleden geschreven en worden niet meer als vanzelf begrepen.
Ondanks dat ik meen, dat ik het totaal niet waard ben, geeft de liefdevolle Geest Gods ook mij in een klein deel van de geestelijke betekenis in bijbelteksten te herkennen. Dat is op zich niet iets unieks, want iedereen die met zijn hele hart God en Zijn hemelse liefde is toegedaan zal dergelijk ervaringen krijgen, en zal Hem, Jezus Zelf, innerlijk horen en gewaar worden.
Naar mijn mening zou iedereen daarnaar moeten streven.
Geloof wat in deze stukjes wordt geschreven alleen als het in het eigen hart door de zuivere liefde wordt bevestigd, want dat is een eerste teken dat Hij Zich in jouw innerlijk begint te openbaren.
Het afgelopen jaar mocht ik al ingevingen weergeven a.d.h.v. de lezingen volgens het eucumenisch leesrooster 2020. Hier echter worden lezingen willekeurig gegeven. Soms staan ze in de 'Ik' vorm, soms in de beschrijvende vorm. Beide zijn door Hem Die de liefde Zelf is ingegeven.
Ik wens je toe dat je het in je hart zult herkennen.
(Ik zal de gebruikte teksten onder de lezing weergeven)
Johannes 1 vs 1
(Zo spreekt de Heer:)
‘Mijn zo zeer geliefde kinderen,
Hoor, Ik spreek in elke tijd, in elke eeuw, passend bij het bevattingsvermogen van Mijn kinderen. In wezen zijn dat Mijn wordende kinderen, want niemand wordt al geestelijk volgroeid geboren. Ieder mens heeft zich geestelijk te ontwikkelen, uit vrije keus en vrije wil.
Die ontwikkeling betreft altijd eerst het horen van Mijn Woord, om er vervolgens blijmoedig geloof aan te schenken en het te gaan navolgen. Het horen van Mijn Woord kan alleen als er een herkenbare taal wordt gesproken. Ik bedoel in dit geval niet een aardse taal, Ik bedoel geestelijke taal.
Zoals jullie je kinderen al met een aangepaste taal benaderen, zo ook Ik. Jullie zijn geestelijk gesproken Mijn wordende kinderen en Ik bedien Mij dan ook van een geestelijke taal die past bij jullie kinderlijke taal (geestelijk bezien - uitg.) en bevattingsvermogen, zoals Ik dat door alle eeuwen al heb gedaan.
Jullie hebben je ontwikkelt tot een generatie van Mijn wordende kinderen die zich niet niet meer laten misleiden door mystiek.
Tegelijk daarmee hebben jullie met je wereldse instelling, ook elke vorm van geestelijk denken naar het rijk der fabelen verwezen. Jullie willen alleen nog ‘geloven’ wat zich zichtbaar en aantoonbaar voordoet. Toch ontdekken jullie meer en meer hoe zeer ook dat enorm misleidend kan zijn.
Zie alles is nuttig, onderzoek en wetenschap maar ook religie, als het maar verbonden is en blijft met liefde, met Mijn Woord van liefde. Dat is wat Ik elke generatie in passende woorden heb verkondigd, liefde. Elke formulering was om jullie de mens te maken, dat Ik hem oneindig lief heb, en dat hij alleen tot gelukzalige vrede, zijn geestelijke bestemming, kan komen indien hij uit vrije wil eveneens daadwerkelijk gaat liefhebben.
Ja, al werd en wordt het veelal slecht herkend, de woorden en formuleringen van Mijn Woord uit het verleden zijn alle gevuld met een innerlijke betekenis van liefde. Liefde heeft geen gestalte dan alleen de woorden die er voor worden gebruikt. Zie, Ik ben het Woord, Ik ben liefde, Ik ben in Jezus de gestalte van Mijn Woord van liefde.
Muziek heeft ook geen gestalte. Indien muziek wordt genoteerd, is dat een passend beeld van de muziek. En als het tot klinken wordt gebracht is het beeld één met de muziek. Zo ook het Woord dat Ik ben. Ik ben werkzaam en Één met het Woord van liefde dat een beeld is van Mij.
Zie, dat is voor de natuurlijk denkende mens niet eenvoudig te bevatten.
Ook voor jullie is het lastig, net als dat door alle eeuwen heen lastig is geweest. Er is echter een onfeilbare manier om tot dat inzicht te komen, en dat is het na te volgen. Wie in de liefde gelooft, de liefde die Ik breng, en wie het met zelfverloochening t.a.v. de vele ik-gerichte neigingen navolgt, komt tot de ontdekking dat met het Woord IkZelf in de mens kom.
Amen.’
‘In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God.’
Johannes 1:1
Een voorbeeld:
In de eerste zin hier staat 'struikelen', toch zal niemand dat letterlijk hebben genomen en hebben gedacht dat er letterlijk over de woorden wordt gestruikeld. Kijk, dat beeld begrijpt iedereen. De geestelijke beelden in de bijbel zijn honderden jaren geleden geschreven en worden niet meer als vanzelf begrepen.
Ondanks dat ik meen, dat ik het totaal niet waard ben, geeft de liefdevolle Geest Gods ook mij in een klein deel van de geestelijke betekenis in bijbelteksten te herkennen. Dat is op zich niet iets unieks, want iedereen die met zijn hele hart God en Zijn hemelse liefde is toegedaan zal dergelijk ervaringen krijgen, en zal Hem, Jezus Zelf, innerlijk horen en gewaar worden.
Naar mijn mening zou iedereen daarnaar moeten streven.
Geloof wat in deze stukjes wordt geschreven alleen als het in het eigen hart door de zuivere liefde wordt bevestigd, want dat is een eerste teken dat Hij Zich in jouw innerlijk begint te openbaren.
Het afgelopen jaar mocht ik al ingevingen weergeven a.d.h.v. de lezingen volgens het eucumenisch leesrooster 2020. Hier echter worden lezingen willekeurig gegeven. Soms staan ze in de 'Ik' vorm, soms in de beschrijvende vorm. Beide zijn door Hem Die de liefde Zelf is ingegeven.
Ik wens je toe dat je het in je hart zult herkennen.
(Ik zal de gebruikte teksten onder de lezing weergeven)
Johannes 1 vs 1
(Zo spreekt de Heer:)
‘Mijn zo zeer geliefde kinderen,
Hoor, Ik spreek in elke tijd, in elke eeuw, passend bij het bevattingsvermogen van Mijn kinderen. In wezen zijn dat Mijn wordende kinderen, want niemand wordt al geestelijk volgroeid geboren. Ieder mens heeft zich geestelijk te ontwikkelen, uit vrije keus en vrije wil.
Die ontwikkeling betreft altijd eerst het horen van Mijn Woord, om er vervolgens blijmoedig geloof aan te schenken en het te gaan navolgen. Het horen van Mijn Woord kan alleen als er een herkenbare taal wordt gesproken. Ik bedoel in dit geval niet een aardse taal, Ik bedoel geestelijke taal.
Zoals jullie je kinderen al met een aangepaste taal benaderen, zo ook Ik. Jullie zijn geestelijk gesproken Mijn wordende kinderen en Ik bedien Mij dan ook van een geestelijke taal die past bij jullie kinderlijke taal (geestelijk bezien - uitg.) en bevattingsvermogen, zoals Ik dat door alle eeuwen al heb gedaan.
Jullie hebben je ontwikkelt tot een generatie van Mijn wordende kinderen die zich niet niet meer laten misleiden door mystiek.
Tegelijk daarmee hebben jullie met je wereldse instelling, ook elke vorm van geestelijk denken naar het rijk der fabelen verwezen. Jullie willen alleen nog ‘geloven’ wat zich zichtbaar en aantoonbaar voordoet. Toch ontdekken jullie meer en meer hoe zeer ook dat enorm misleidend kan zijn.
Zie alles is nuttig, onderzoek en wetenschap maar ook religie, als het maar verbonden is en blijft met liefde, met Mijn Woord van liefde. Dat is wat Ik elke generatie in passende woorden heb verkondigd, liefde. Elke formulering was om jullie de mens te maken, dat Ik hem oneindig lief heb, en dat hij alleen tot gelukzalige vrede, zijn geestelijke bestemming, kan komen indien hij uit vrije wil eveneens daadwerkelijk gaat liefhebben.
Ja, al werd en wordt het veelal slecht herkend, de woorden en formuleringen van Mijn Woord uit het verleden zijn alle gevuld met een innerlijke betekenis van liefde. Liefde heeft geen gestalte dan alleen de woorden die er voor worden gebruikt. Zie, Ik ben het Woord, Ik ben liefde, Ik ben in Jezus de gestalte van Mijn Woord van liefde.
Muziek heeft ook geen gestalte. Indien muziek wordt genoteerd, is dat een passend beeld van de muziek. En als het tot klinken wordt gebracht is het beeld één met de muziek. Zo ook het Woord dat Ik ben. Ik ben werkzaam en Één met het Woord van liefde dat een beeld is van Mij.
Zie, dat is voor de natuurlijk denkende mens niet eenvoudig te bevatten.
Ook voor jullie is het lastig, net als dat door alle eeuwen heen lastig is geweest. Er is echter een onfeilbare manier om tot dat inzicht te komen, en dat is het na te volgen. Wie in de liefde gelooft, de liefde die Ik breng, en wie het met zelfverloochening t.a.v. de vele ik-gerichte neigingen navolgt, komt tot de ontdekking dat met het Woord IkZelf in de mens kom.
Amen.’
‘In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God.’
Johannes 1:1
Richteren 11 vs 29 - 40
De teksten uit de bijbel kunnen op drie manieren worden gelezen:
Bij de geestelijke manier van lezen is de tekst een serie beelden die overeenstemmende geestelijke waardes, geestelijke intenties en geestelijke begrippen overbrengen. Daarbij is dochter geen letterlijke dochter, maar een geestelijk beeld van dat wat er uit het menselijke kan voortkomen. De Heer is een overeenstemmend beeld van de liefde die in de mens dient te heersen, en strijd is een beeld van de strijd die de mens innerlijk doormaakt om in zichzelf uit vrije wil de liefde de heerschappij te verlenen.
Begrijp daarbij dat een beeld meerdere overeenstemmende betekenissen kan hebben, zoals de ene dochter niet de andere is, en zoals ook de ene strijd niet de andere is, en ook zoals de ene heer niet de andere is.
De hemelse manier van lezen is de teksten te zien als een beeld van God Zelf. Daarbij hebben de in de woorden besloten beelden telkens direct betrekking op de Heer van de schepping. Dat is de manier waarop de hemelse engelen de bijbelteksten begrijpen. Ons mensen gaat dit zo goed als volledig boven de pet. Wij hebben met het geestelijk lezen al meer dan grote moeite.
De natuurlijke manier van bijbelteksten lezen stuit onvermijdelijk op talloze tegenstrijdigheden en zelfs onmogelijkheden. Zo staan er ook in deze teksten van het boek 'Prediker' tegenstrijdigheden. Een voorbeeld is dat Jefta belooft om het eerste wat uit zijn huis komt te brandofferen als hij de strijd wint, maar als eenmaal zo ver is, steekt hij geen vuur aan en gooit zijn dochter er ook niet in. Ze gaat een poosje naar de bergen om daar te huilen dat ze maagd zal blijven.
De geestelijke manier van lezen, de manier waarbij de teksten als overeenstemmende beelden worden gelezen, is zoals de teksten ook zijn bedoelt te lezen. Alleen is de geestelijke overeenstemming in die beelden niet zo eenvoudig te herkennen. Daarvoor is het nodig in jezelf de Heer van Liefde te kennen, je tot Hem te wenden en Hem te vragen daar licht, begrip en inzicht in te schenken.
Precies dat is de overeenstemming van het beeld dat in vs 29 te lezen staat, nl dat de geest des Heren op Jefta kwam. Het maakt duidelijk dat de mens, jij en ik, zich op de Heer dient te richten d.i. zich richten op de Liefde Zelf, wonend in het eigen hart.
Vervolgens staat er, dat hij allerlei streken en landen doortrekt. Dat lijkt overbodige informatie. Het betekent dat wie zich op de innerlijke liefde richt, om zich daarvan bewust te worden, die merkt dat er er dan stapsgewijs bewustwordingen volgen waar de mens a.h.w. innerlijk doorheen trekt. Die bewustwording is enerzijds onrust en weerstand, en anderzijds ook vrede en bevestiging.
Echter, de vrede en bevestiging volgen pas nadat er innerlijk een zekere strijd is geweest. Dat is strijd met allerlei wereldse overwegingen en argumenten (Gilead en Manasse). Geen wonder dat Jefta, d.i. het bewustzijn van het goede van liefde, de hulp van de liefde Gods hard nodig heeft om stand te houden.
Om die hulp, die versterking van zijn wil tot liefde, te krijgen dient de mens, die deze strijd voor zich ziet, zich voor te nemen om zichzelf te verloochenen t.a.v. wereldse genoegens en geneugten, dat is het beeld van de gelofte die Jefta doet. De mens dient te besluiten om zijn fysieke genoegens op te offeren omwille van het winnen van de innerlijke strijd tussen 'het volgen van de liefde' en 'allerlei wereldse redenaties en neigingen die ingaan tegen het willen volgen van de liefde'.
Dat is een innerlijke strijd die we op zijn tijd allemaal doormaken.
Dat voornemen om zichzelf te verloochenen werkt goed, zo zal de mens die deze strijd aangaat merken. Hij zal merken dat de wil tot navolging van de liefde overwint. Een hele bende aan wereldse argumenten en redenaties wordt daarmee het zwijgen opgelegd, dus overwonnen. En de rust keert weer in huis, in het eigen gemoed.
Alleen, nu de rust en bevestiging zich aandienen blijkt dat het aangename genoegen van fysieke en wereldse geneugten weliswaar is overwonnen, maar niet is verdwenen. Het blijft jeuken op zijn tijd. Dat is het beeld van de dochter die tegemoet komt.
En dat stemt verdrietig, want het besef van het nut van zelfverloochening is dankzij de strijd meer dan duidelijk geworden, maar daarmee is de prikkeling tot al die genoegens van het lichaam niet voorbij. En dat zal de mens dan ook betreuren.
Vandaar dat de mens dient te besluiten om zijn fysieke en wereldse neigingen niet te 'bevruchten', er geen voeding aan te geven b.v. door er de aandacht op te richten. Beter is het om deze en bijbehorende neigingen (vriendinnen) a.h.w. op voor het vlees onherbergzame hoogten van geestelijke lering en overwegingen te brengen, en dat zo lang (beeld van twee maanden) totdat natuurlijke kennis, inzichten en intenties dienstbaar zijn geworden aan het geestelijke, de liefde.
Daarmee zal de prikkel die van het vlees en wereld uitgaat nog steeds niet 'weg' zijn, maar de kracht ervan zal zijn afgenomen en het zal niet leiden tot meer van dergelijke nazaten van het verleidelijke vlees dat de mens draagt. Daarmee voltrekt Jefta dan ook 'zijn gelofte' van zelfverloochening.
Dat er tot slot staat dat de dochters van Israël jaarlijks met de dochter van Gilead een dag of vier gaan praten, geeft aan dat de weg van zelfverloochening telkens herhaalt dient te worden, omdat de verleidelijke prikkelingen van het vlees en de wereld de mens een leven lang bijblijven.
Samengevat staat er:
Om uit vrije wil de liefde heerschappij te geven in willen, denken en doen, zal veel zelfverloochening nodig zijn.
Richteren 11 vs 29-40, tekst:
‘Toen kwam de Geest van de HEERE op Jefta, en hij trok door Gilead en Manasse. Vervolgens trok hij door Mizpe in Gilead, en vanuit Mizpe in Gilead trok hij op naar de Ammonieten.
En Jefta deed de HEERE een gelofte en zei: Als U de Ammonieten geheel in mijn hand zult geven, dan zal dat wat naar buiten komt en mij vanuit de deur van mijn huis tegemoetkomt, als ik in vrede terugkeer van de Ammonieten, voor de HEERE zijn, en ik zal het als brandoffer offeren.
Zo trok Jefta op naar de Ammonieten om tegen hen te strijden, en de HEERE gaf hen in zijn hand. En hij versloeg hen vanaf Aroër tot waar u bij Minnith komt: twintig steden; en tot bij Abel-Keramim, met een zeer grote slag. Zo werden de Ammonieten vernederd van voor de ogen van de Israëlieten.
Maar toen Jefta in Mizpa bij zijn huis aankwam, zie, toen kwam zijn dochter naar buiten, hem tegemoet, met tamboerijnen en in reidans. Nu was zij zijn enige kind; hij had verder geen zoon of dochter.
En het gebeurde, toen hij haar zag, dat hij zijn kleren scheurde, en zei: Ach, mijn dochter! Je laat mij diep neerbukken en je hoort nu bij hen die mij in het ongeluk storten. Ik heb namelijk mijn mond naar de HEERE opengedaan en ik kan er niet op terugkomen.
Maar zij antwoordde hem: Mijn vader, als u uw mond naar de HEERE hebt geopend, doe dan met mij overeenkomstig datgene wat u hebt gesproken, aangezien de HEERE u immers volledig gewroken heeft op uw vijanden, de Ammonieten.
Verder zei zij tegen haar vader: Laat de volgende zaak ten aanzien van mij gebeuren: laat mij twee maanden begaan, om af te dalen naar de bergen en te huilen omdat ik maagd zal blijven, ik samen met mijn vriendinnen. En hij zei: Ga maar. En hij liet haar voor twee maanden gaan.
Toen ging zij met haar vriendinnen op weg en zij huilde op de bergen, omdat zij maagd zou blijven. En het gebeurde na verloop van twee maanden dat zij naar haar vader terugkeerde.
En hij voltrok aan haar zijn gelofte, die hij had gedaan. Zij heeft geen gemeenschap gehad met een man. En het werd een gewoonte in Israël dat de dochters van Israël van jaar tot jaar op weg gingen om met de dochter van Jefta, de Gileadiet, te praten, vier dagen per jaar.’
Richteren 11:29-40 HSV
https://www.bible.com/1990/jdg.11.29-40.hsv
Meer over overeenstemmingen zie Swedenborg 'Over het Woord'
https://newchristianbiblestudy.org/nl/exposition/translation/de-verbo-dutch/contents/70
- De natuurlijke manier
- De geestelijke manier
- De hemelse manier
Bij de geestelijke manier van lezen is de tekst een serie beelden die overeenstemmende geestelijke waardes, geestelijke intenties en geestelijke begrippen overbrengen. Daarbij is dochter geen letterlijke dochter, maar een geestelijk beeld van dat wat er uit het menselijke kan voortkomen. De Heer is een overeenstemmend beeld van de liefde die in de mens dient te heersen, en strijd is een beeld van de strijd die de mens innerlijk doormaakt om in zichzelf uit vrije wil de liefde de heerschappij te verlenen.
Begrijp daarbij dat een beeld meerdere overeenstemmende betekenissen kan hebben, zoals de ene dochter niet de andere is, en zoals ook de ene strijd niet de andere is, en ook zoals de ene heer niet de andere is.
De hemelse manier van lezen is de teksten te zien als een beeld van God Zelf. Daarbij hebben de in de woorden besloten beelden telkens direct betrekking op de Heer van de schepping. Dat is de manier waarop de hemelse engelen de bijbelteksten begrijpen. Ons mensen gaat dit zo goed als volledig boven de pet. Wij hebben met het geestelijk lezen al meer dan grote moeite.
De natuurlijke manier van bijbelteksten lezen stuit onvermijdelijk op talloze tegenstrijdigheden en zelfs onmogelijkheden. Zo staan er ook in deze teksten van het boek 'Prediker' tegenstrijdigheden. Een voorbeeld is dat Jefta belooft om het eerste wat uit zijn huis komt te brandofferen als hij de strijd wint, maar als eenmaal zo ver is, steekt hij geen vuur aan en gooit zijn dochter er ook niet in. Ze gaat een poosje naar de bergen om daar te huilen dat ze maagd zal blijven.
De geestelijke manier van lezen, de manier waarbij de teksten als overeenstemmende beelden worden gelezen, is zoals de teksten ook zijn bedoelt te lezen. Alleen is de geestelijke overeenstemming in die beelden niet zo eenvoudig te herkennen. Daarvoor is het nodig in jezelf de Heer van Liefde te kennen, je tot Hem te wenden en Hem te vragen daar licht, begrip en inzicht in te schenken.
Precies dat is de overeenstemming van het beeld dat in vs 29 te lezen staat, nl dat de geest des Heren op Jefta kwam. Het maakt duidelijk dat de mens, jij en ik, zich op de Heer dient te richten d.i. zich richten op de Liefde Zelf, wonend in het eigen hart.
Vervolgens staat er, dat hij allerlei streken en landen doortrekt. Dat lijkt overbodige informatie. Het betekent dat wie zich op de innerlijke liefde richt, om zich daarvan bewust te worden, die merkt dat er er dan stapsgewijs bewustwordingen volgen waar de mens a.h.w. innerlijk doorheen trekt. Die bewustwording is enerzijds onrust en weerstand, en anderzijds ook vrede en bevestiging.
Echter, de vrede en bevestiging volgen pas nadat er innerlijk een zekere strijd is geweest. Dat is strijd met allerlei wereldse overwegingen en argumenten (Gilead en Manasse). Geen wonder dat Jefta, d.i. het bewustzijn van het goede van liefde, de hulp van de liefde Gods hard nodig heeft om stand te houden.
Om die hulp, die versterking van zijn wil tot liefde, te krijgen dient de mens, die deze strijd voor zich ziet, zich voor te nemen om zichzelf te verloochenen t.a.v. wereldse genoegens en geneugten, dat is het beeld van de gelofte die Jefta doet. De mens dient te besluiten om zijn fysieke genoegens op te offeren omwille van het winnen van de innerlijke strijd tussen 'het volgen van de liefde' en 'allerlei wereldse redenaties en neigingen die ingaan tegen het willen volgen van de liefde'.
Dat is een innerlijke strijd die we op zijn tijd allemaal doormaken.
Dat voornemen om zichzelf te verloochenen werkt goed, zo zal de mens die deze strijd aangaat merken. Hij zal merken dat de wil tot navolging van de liefde overwint. Een hele bende aan wereldse argumenten en redenaties wordt daarmee het zwijgen opgelegd, dus overwonnen. En de rust keert weer in huis, in het eigen gemoed.
Alleen, nu de rust en bevestiging zich aandienen blijkt dat het aangename genoegen van fysieke en wereldse geneugten weliswaar is overwonnen, maar niet is verdwenen. Het blijft jeuken op zijn tijd. Dat is het beeld van de dochter die tegemoet komt.
En dat stemt verdrietig, want het besef van het nut van zelfverloochening is dankzij de strijd meer dan duidelijk geworden, maar daarmee is de prikkeling tot al die genoegens van het lichaam niet voorbij. En dat zal de mens dan ook betreuren.
Vandaar dat de mens dient te besluiten om zijn fysieke en wereldse neigingen niet te 'bevruchten', er geen voeding aan te geven b.v. door er de aandacht op te richten. Beter is het om deze en bijbehorende neigingen (vriendinnen) a.h.w. op voor het vlees onherbergzame hoogten van geestelijke lering en overwegingen te brengen, en dat zo lang (beeld van twee maanden) totdat natuurlijke kennis, inzichten en intenties dienstbaar zijn geworden aan het geestelijke, de liefde.
Daarmee zal de prikkel die van het vlees en wereld uitgaat nog steeds niet 'weg' zijn, maar de kracht ervan zal zijn afgenomen en het zal niet leiden tot meer van dergelijke nazaten van het verleidelijke vlees dat de mens draagt. Daarmee voltrekt Jefta dan ook 'zijn gelofte' van zelfverloochening.
Dat er tot slot staat dat de dochters van Israël jaarlijks met de dochter van Gilead een dag of vier gaan praten, geeft aan dat de weg van zelfverloochening telkens herhaalt dient te worden, omdat de verleidelijke prikkelingen van het vlees en de wereld de mens een leven lang bijblijven.
Samengevat staat er:
Om uit vrije wil de liefde heerschappij te geven in willen, denken en doen, zal veel zelfverloochening nodig zijn.
Richteren 11 vs 29-40, tekst:
‘Toen kwam de Geest van de HEERE op Jefta, en hij trok door Gilead en Manasse. Vervolgens trok hij door Mizpe in Gilead, en vanuit Mizpe in Gilead trok hij op naar de Ammonieten.
En Jefta deed de HEERE een gelofte en zei: Als U de Ammonieten geheel in mijn hand zult geven, dan zal dat wat naar buiten komt en mij vanuit de deur van mijn huis tegemoetkomt, als ik in vrede terugkeer van de Ammonieten, voor de HEERE zijn, en ik zal het als brandoffer offeren.
Zo trok Jefta op naar de Ammonieten om tegen hen te strijden, en de HEERE gaf hen in zijn hand. En hij versloeg hen vanaf Aroër tot waar u bij Minnith komt: twintig steden; en tot bij Abel-Keramim, met een zeer grote slag. Zo werden de Ammonieten vernederd van voor de ogen van de Israëlieten.
Maar toen Jefta in Mizpa bij zijn huis aankwam, zie, toen kwam zijn dochter naar buiten, hem tegemoet, met tamboerijnen en in reidans. Nu was zij zijn enige kind; hij had verder geen zoon of dochter.
En het gebeurde, toen hij haar zag, dat hij zijn kleren scheurde, en zei: Ach, mijn dochter! Je laat mij diep neerbukken en je hoort nu bij hen die mij in het ongeluk storten. Ik heb namelijk mijn mond naar de HEERE opengedaan en ik kan er niet op terugkomen.
Maar zij antwoordde hem: Mijn vader, als u uw mond naar de HEERE hebt geopend, doe dan met mij overeenkomstig datgene wat u hebt gesproken, aangezien de HEERE u immers volledig gewroken heeft op uw vijanden, de Ammonieten.
Verder zei zij tegen haar vader: Laat de volgende zaak ten aanzien van mij gebeuren: laat mij twee maanden begaan, om af te dalen naar de bergen en te huilen omdat ik maagd zal blijven, ik samen met mijn vriendinnen. En hij zei: Ga maar. En hij liet haar voor twee maanden gaan.
Toen ging zij met haar vriendinnen op weg en zij huilde op de bergen, omdat zij maagd zou blijven. En het gebeurde na verloop van twee maanden dat zij naar haar vader terugkeerde.
En hij voltrok aan haar zijn gelofte, die hij had gedaan. Zij heeft geen gemeenschap gehad met een man. En het werd een gewoonte in Israël dat de dochters van Israël van jaar tot jaar op weg gingen om met de dochter van Jefta, de Gileadiet, te praten, vier dagen per jaar.’
Richteren 11:29-40 HSV
https://www.bible.com/1990/jdg.11.29-40.hsv
Meer over overeenstemmingen zie Swedenborg 'Over het Woord'
https://newchristianbiblestudy.org/nl/exposition/translation/de-verbo-dutch/contents/70
Jezus voelde destijds dat het moment van Zijn kruisiging naderde. Hij bad terwijl Zijn discipelen sliepen. Hij bad dat deze drinkbeker zou worden weggenomen.
Jezus kwam niet lang daarna voor de hoge raad, alleen.
Zo is overeenstemmend ook deze tijd.
Voor wie geestelijk innerlijk de levende Liefde Gods ervaart is het duidelijk, we leven in een eindtijd. Het is een eindtijd voor de mensheid, als ook voor elke mens die nog geen geestelijk leven van liefde kent.
Wat zich nu precies in eindtijd bevindt is niet de aarde, maar het menselijk bewustzijn.
Het wereldse menselijk bewustzijn zit in de eindtijd. Ja dat gaat weliswaar helaas ook met fysieke ellende gepaard, maar de aarde, de materie, is niet wat het woord eindtijd aanduidt.
Wie het woord eindtijd materieel fysiek interpreteert komt tot verwarrende gedachten. Wie het echter geestelijk interpreteert, die kan begrijpen dat het wereldse bewustzijn van de mens(heid) zich in een crisis bevindt.
De oude bewustwordingen blijken niet te voldoen. Wereldse kennis en wereldse wijsheden falen. Het leunen op uitsluitend het verstand blijkt de ellende alleen maar groter te maken.
De mens wordt in deze eindtijd losgetrokken van dergelijke overtuigingen. Want in de talloze bestaande bibliotheken blijkt de oplossing niet te vinden, op internet blijkt de oplossing niet te vinden.
Tradities, overheden, autoriteiten, alles blijkt te diep slapen voor wat er zich werkelijk afspeelt, want niets heeft het verlossende antwoord op de als maar toenemende ellende, moeite en tegenslagen.
De mensheid kreunt en smeekt dat deze beker aan hem voorbij zal gaan.
Jezus sprak: 'Volg Mij'.
Wie niet bewust voor de levende liefde heeft gekozen, en dat is de overgrote meerderheid van de huidige mensheid, zal desondanks door omstandigheden gedreven de kans krijgen om alsnog te kiezen.
De vraag is: Volg je de diep slapende doodse wereldse opvattingen van economische belang en zo veel mogelijk genieten, of volg je de deemoedige woorden die spreken dat onbaatzuchtige liefde de juiste weg is?
De liefde staat geheel alleen voor de hoge raad van jouw beoordelingsvermogen. Voor zover er nog geloof is, wordt daarin de liefde helaas verloochend. Als men zich afvraagt of het geloof en de liefde bij elkaar horen, roepen de oude bewustwordingen dat dat zeker niet het geval kan zijn. Aldus oordeelt het wereldse verstand.
'Kijk om je heen', zegt het verstand, 'zie je daar liefde uit stralen?'
Arme vonk van liefde in het hart van de mensheid. Geheel verlaten en alleen krijgt het de geseling van het streng oordelende hoogmoedige wereldse verstand over zich heen. Wat er nog aan geloofswoorden en teksten bekend is, wordt door toenemend ongeloof verscheurd. Om het purperen kleed van de hoop wordt gedobbeld. 'Hoop, ach, baat het niet, het schaadt ook niet'.
Het kruis van het zelfzuchtig leven weegt zwaar, en zal nog zwaarder worden. Als bazuinen zo hard zal allerlei ellende en talloze tegenslagen de mensheid in de oren toeteren een andere weg te kiezen.
Heb de liefde lief bovenal, en je naaste als jezelf.
Bijbel teksten:
‘Vader, als U wilt, neem deze drinkbeker van Mij weg; maar laat niet Mijn wil, maar de Uwe geschieden.’
Lukas 22:42 HSV https://www.bible.com/1990/luk.22.42.hsv
‘En Jezus keek hem aan en had hem lief, en Hij zei tegen hem: Eén ding ontbreekt u: ga heen, verkoop alles wat u hebt en geef het aan de armen en u zult een schat hebben in de hemel; en kom dan, neem het kruis op en volg Mij.’
Markus 10:21 HSV https://www.bible.com/1990/mrk.10.21.hsv
‘En de eerste engel blies op de bazuin, en er kwam hagel en vuur, vermengd met bloed, en dat werd op de aarde geworpen. En het derde deel van de bomen verbrandde, en al het groene gras verbrandde.’
Openbaring 8:7 HSV https://www.bible.com/1990/rev.8.7.hsv
Jezus kwam niet lang daarna voor de hoge raad, alleen.
Zo is overeenstemmend ook deze tijd.
Voor wie geestelijk innerlijk de levende Liefde Gods ervaart is het duidelijk, we leven in een eindtijd. Het is een eindtijd voor de mensheid, als ook voor elke mens die nog geen geestelijk leven van liefde kent.
Wat zich nu precies in eindtijd bevindt is niet de aarde, maar het menselijk bewustzijn.
Het wereldse menselijk bewustzijn zit in de eindtijd. Ja dat gaat weliswaar helaas ook met fysieke ellende gepaard, maar de aarde, de materie, is niet wat het woord eindtijd aanduidt.
Wie het woord eindtijd materieel fysiek interpreteert komt tot verwarrende gedachten. Wie het echter geestelijk interpreteert, die kan begrijpen dat het wereldse bewustzijn van de mens(heid) zich in een crisis bevindt.
De oude bewustwordingen blijken niet te voldoen. Wereldse kennis en wereldse wijsheden falen. Het leunen op uitsluitend het verstand blijkt de ellende alleen maar groter te maken.
De mens wordt in deze eindtijd losgetrokken van dergelijke overtuigingen. Want in de talloze bestaande bibliotheken blijkt de oplossing niet te vinden, op internet blijkt de oplossing niet te vinden.
Tradities, overheden, autoriteiten, alles blijkt te diep slapen voor wat er zich werkelijk afspeelt, want niets heeft het verlossende antwoord op de als maar toenemende ellende, moeite en tegenslagen.
De mensheid kreunt en smeekt dat deze beker aan hem voorbij zal gaan.
Jezus sprak: 'Volg Mij'.
Wie niet bewust voor de levende liefde heeft gekozen, en dat is de overgrote meerderheid van de huidige mensheid, zal desondanks door omstandigheden gedreven de kans krijgen om alsnog te kiezen.
De vraag is: Volg je de diep slapende doodse wereldse opvattingen van economische belang en zo veel mogelijk genieten, of volg je de deemoedige woorden die spreken dat onbaatzuchtige liefde de juiste weg is?
De liefde staat geheel alleen voor de hoge raad van jouw beoordelingsvermogen. Voor zover er nog geloof is, wordt daarin de liefde helaas verloochend. Als men zich afvraagt of het geloof en de liefde bij elkaar horen, roepen de oude bewustwordingen dat dat zeker niet het geval kan zijn. Aldus oordeelt het wereldse verstand.
'Kijk om je heen', zegt het verstand, 'zie je daar liefde uit stralen?'
Arme vonk van liefde in het hart van de mensheid. Geheel verlaten en alleen krijgt het de geseling van het streng oordelende hoogmoedige wereldse verstand over zich heen. Wat er nog aan geloofswoorden en teksten bekend is, wordt door toenemend ongeloof verscheurd. Om het purperen kleed van de hoop wordt gedobbeld. 'Hoop, ach, baat het niet, het schaadt ook niet'.
Het kruis van het zelfzuchtig leven weegt zwaar, en zal nog zwaarder worden. Als bazuinen zo hard zal allerlei ellende en talloze tegenslagen de mensheid in de oren toeteren een andere weg te kiezen.
Heb de liefde lief bovenal, en je naaste als jezelf.
Bijbel teksten:
‘Vader, als U wilt, neem deze drinkbeker van Mij weg; maar laat niet Mijn wil, maar de Uwe geschieden.’
Lukas 22:42 HSV https://www.bible.com/1990/luk.22.42.hsv
‘En Jezus keek hem aan en had hem lief, en Hij zei tegen hem: Eén ding ontbreekt u: ga heen, verkoop alles wat u hebt en geef het aan de armen en u zult een schat hebben in de hemel; en kom dan, neem het kruis op en volg Mij.’
Markus 10:21 HSV https://www.bible.com/1990/mrk.10.21.hsv
‘En de eerste engel blies op de bazuin, en er kwam hagel en vuur, vermengd met bloed, en dat werd op de aarde geworpen. En het derde deel van de bomen verbrandde, en al het groene gras verbrandde.’
Openbaring 8:7 HSV https://www.bible.com/1990/rev.8.7.hsv
Eindtijd
(Wordt vervolgd)